🌫️ कथा – भाग २: "धुक्याच्या आड लपलेली ओळख" 🕵️‍♀️

26 जुलै. मुंबईत आलेल्या मुसळधार पावसाने सगळी वाहतूक विस्कळीत झाली होती. अनेक ट्रेन रद्द झाल्या, स्टेशनवर पाणी साचलं होतं, आणि लोकांना घरच्यांपर्यंत पोहोचणंही कठीण झालं होतं. याच पावसात, अनसूया ट्रेन क्रमांक 1709 पकडण्यासाठी घाटकोपरहून सीएसएमटीकडे निघाली होती. पण स्टेशनवर पोहोचताना तिला समजलं – ट्रेन उशिरा होती. खूप उशिरा.

ती प्लॅटफॉर्म ४ वर पोहोचली आणि थकलेली, चिंतेने भरलेली नजर सभोवतालच्या गर्दीकडे टाकली.

मग अचानक, तिच्या कानावर एक आवाज येतो – "अनसूया...?"

ती चमकून मागे पाहते. एका पिवळसर साडीतील स्त्री, वय अंदाजे ५०, हातात एक जुनं पाकीट धरून तिच्याकडे पाहत असते. चेहरा झाकलेला, पण आवाजात काहीतरी ओळखीचं...

"हो... मी अनसूया," ती उत्तर देते, सावधपणे.

"तुला हे कोणीतरी द्यायला सांगितलंय," त्या बाईने ते पाकीट तिला दिलं आणि गर्दीत हरवली.

अनसूया ते पाकीट उघडते. आत एक वही आहे – जी तिच्या लहानपणीचीच दिसते. वहीत पहिलेच पान...

"तुला वाटतं जे हरवलं ते गेलं… पण काही गोष्टी परत येतात. ३० दिवसांत तुला सगळं कळेल. शोध सुरू कर."

खाली एक तारखा – 27 जुलै ते 25 ऑगस्ट. दररोज एक शब्द. एक मार्गदर्शक सुत्र.

पहिला शब्द: "गर्दी"

अनसूया पुढे काय करणार? ती वही कोणाच्या हस्तांतरणातून आली? त्या बाईचा संबंध कोणाशी आहे?

हे रहस्य अजून खोल जातंय...

#MysteryTrain #MumbaiFlood #HiddenTruths #MarathiSuspense #30Days30Clues #TrainThriller #EmotionalMystery #MarathiBlogSeries